“Waar hadden we het hiervóór dan eigenlijk altijd over?”
Ook op het geïmproviseerde terras langs de gracht waar ik mijn avondommetje maak, wordt het gesprek van de anderhalvemeterborrelaars beheerst door de meest recente cijfers, de nieuwste inzichten die inmiddels ook alweer aan herziening toe zijn, de samenzweringstheorieën, de ‘gevallen’ in de eigen omgeving, hoe Rutte het doet, hoe heerlijk het is zonder al die vliegtuigen boven de stad, hoe schoon de lucht is, hoe druk het toch alweer op straat is, hoelang de intelligente lockdown nog zal duren…
“Ik weet het niet. Ik graaf in mijn hersenen, maar er schiet me niks te binnen.”
“De toestand in de wereld? Hooguit over die jokerpresident die met de dag gestoorder wordt. Waarna we vervolgens overgingen tot de orde van de dag.”
“Maar dat is het juist: wat was die orde van de dag?”
“Waar we naartoe zouden vliegen op vakantie? Wat we hadden gegeten? Wat en waar we gíngen eten? Dat die gehypete Netflix-serie zo tegenviel? Hoe overweldigend het concert van Beyoncé was?”
“Zo oppervlakkig kunnen we toch niet zijn geweest?”
Ongemakkelijke stilte.
“Wel?”
Gestaar op de smartphones.
“Ik lees net op een nieuwsapp dat een vaccin nu niet lang meer op zich laat wachten.”
“Yes! Kunnen we weer over tot de orde van de dag.”
Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2020