Month: September 2020

Man: ‘Ik ben er zo door overvallen. Had ik nog maar-’
Vrouw: ‘Wacht even, overvallen? Dit kon je toch mijlen van tevoren zien aankomen?’
M: ‘Hoe dan? Een week geleden zei Rutte nog-’
V: ‘Een week geleden waren de cijfers al extreem alarmerend. Iedereen kon toen al één plus één optellen.’
M: ‘Behalve Rutte dan.’
V: ‘En jij, kennelijk.’
M: ‘En nu zitten we ineens weer zo goed als in lockdown. Had ik nou nog maar-’
V: ‘Hoezo lockdown? Je kunt gewoon naar buiten, sporten, boodschappen doen, filmpje pakken, uit eten, naar de kroeg.’
M: ‘Ja, met een avondklok. Had ik nou nog-’
V: ‘Dit vind ik echt zo egocentrisch. Denk eens aan al die oudjes in die verzorgingstehuizen.’
M: ‘Dat hadden die studenten beter kunnen doen.’
V: ‘Alsof jij nooit een “Grapperhausje” hebt gedaan.’
M: ‘Ik??’
V: ‘Echt wel.’
M: ‘Hàd ik nog maar een keer-’
V: ‘Typisch Nederland: de zeventien miljoen virologen in dit landje wijzen allemaal met een beschuldigende vinger naar elkaar en zijn van zichzelf geen kwaad bewust.’
M: ‘Maar ik wou alleen maar-’
V: ‘Ja, wat? Nog een keer doorzakken tot laat in de kroeg? Met z’n twintigen in een sloepje over de grachten scheuren? Een etentje geven voor dertig man? Wat?’
M: ‘Met de trein naar m’n oma in het verpleeghuis. Wie weet wanneer dat weer mag en kan.’
V: ‘…’

Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2020

Deel 19 in de reeks Hear Say: zomaar ergens op straat, in de supermarkt, op het terras, in het park, het OV en/of de sportschool opgevangen conversaties. Vanzelfsprekend altijd met inachtname van de anderhalvemeterregel.

Moeder: ‘Komt Anna je niet ophalen?’
Dochter: ‘Nee, die moet thuisblijven.’
M: ‘Heeft ze-?’
D: ‘De moeder van haar vriendje heeft corona. En die heeft zij al een week niet meer gezien, maar haar vriendje nog wel. En dus moet ze thuisblijven tot hij getest is en ze meer weten.’
M: ‘O nee.’
D: ‘Haar vriendje kan pas over drie dagen worden getest en dan krijgt hij twee dagen later de uitslag. En als die negatief is, mag Anna ook weer naar school.’
M: ‘En als die positief is?’
D: ‘Dan moet zij ook een test en moet ik binnenblijven tot zij, enzovoort…’
M: ‘Toch alleen bij symptomen?’
D: ‘Scholieren hebben toch nauwelijks symptomen? Anyway, zij moet dan in ieder geval thuisblijven. En ik ook. Geloof ik.’
M: ‘Hm. Stel dat jij toch wordt getest, dan moeten wij ook weer binnen blijven tot jouw uitslag bekend is.’
D: ‘Logisch.’
M: ‘Het lijkt wel een estafette.’
D: ‘Tja.’
M: ‘En zolang jouw uitslag er nog niet is moeten wij hier een touw door het huis spannen, ofzo?’
D: ‘Zoiets, ja.’
M: ‘De wereld is wel heel ingewikkeld geworden.’
D [pakt haar schooltas]: ‘Ik ga. O ja, Eva gaat ook niet naar school, want die heeft contact gehad met iemand die is getest, maar dat niet tegen haar heeft verteld. En dus moet zij nu ook tien dagen binnen blijven.’
M: ‘Is er überhaupt nog wel iemand op school?’
D: ‘Dunno. Ik ben trouwens eerder thuis want het laatste lesuur valt uit. Leraar ziek.’

Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2020

Deel 18 in de reeks Hear Say: zomaar ergens op straat, in de supermarkt, op het terras, in het park, het OV en/of de sportschool opgevangen conversaties. Vanzelfsprekend altijd met inachtname van de anderhalvemeterregel.

Vrouw 1 [komt aangefietst en stopt abrupt]: ‘Oh My God, ik dacht al dat jij het was!’
Vrouw 2 [enthousiast]: ‘Neeeee, da’s lang geleden!’
1: ‘Hoe is het?’
2: ‘En met jou dan?’
1: ‘Ik zag die schoenen en ik dacht: dat kan alleen jij zijn.’
2 [kijkt verbaasd naar haar schoenen]: ‘Deze?’
1 [lacht]: ‘Ja. Die.’
2: ‘Hoe vind je ze?’
1: ‘Typisch jij. Daarom herkende ik je ook meteen. Nieuw?’
2: ‘Tientje. Op ebay.’
1: ‘Geen geld. Maar hoe is het?’
2: ‘En met jou dan?’
1: ‘Jij had altijd al een neus voor goeie vondsten.’
2: ‘Dank je. Tien euro!’
1: ‘Ja, dat zei je. Maar hoe gaat-ie?’
2 [aarzelt]: ‘Met jou?’
1 [aarzelt ook]: ‘Kut.’
2: ‘Same here.’
1: ‘Sinds dit hele gedoe niks geen werk meer. Nada.’
2: ‘Hier zelfde verhaal.’
[stilte]
1: ‘Maar mooie schoenen.’
2: ‘Ja, hè? Tien- O, zei ik al…’

Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2020

Deel 16 in de reeks Hear Say: zomaar ergens op straat, in de supermarkt, op het terras, in het park, het OV en/of de sportschool opgevangen conversaties. Vanzelfsprekend altijd met inachtname van de anderhalvemeterregel.

A: ‘Als iemand mij dit een jaar geleden had verteld, had ik het niet geloofd.’
B: ‘Het is ook te huge.’
A: ‘Tijdens de lockdown dacht ik nog: lekker bijkomen-’
B: ‘Even een pas op de plaats en weer door. Niks mis mee.’
A: ‘Maar die pas op de plaats duurt wel erg lang.’
B: ‘En dit gaat voorlopig ook niet weg.’
A: ‘En wij maar denken dat het hooguit een paar weken zou duren. Naïef?’
B: ‘Overlevingsmechanisme. Anders hou je het niet vol.’
A: ‘Nu wel dan?’
B: ‘We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Dat helpt.’
A: ‘Mwa.’
B: ‘En we zullen moeten roeien.’
A: ‘Met de riemen die we hebben, zeker?’
B [lacht]: ‘Oké, die was een tikje tacky.’
A [lacht nu ook]: ‘Een tikje?’
B: ‘Hé, clichés zijn nu eenmaal niet voor niks clichés geworden.’
A: ‘Want?’
B: ‘Bewezen waarheden. Ik wou bijna zeggen “als een koe”. Maar laat ik dat maar niet doen, aan jouw gezicht te zien.’
A [glimlacht]: ‘Dank je.’
B [kijkt naar C & D op een bankje verderop]: ‘Drie keer raden waar die twee het over hebben.’
C [tegen D]: ‘Serieus, als iemand mij dit vorig jaar had verteld-’
A [terneergeslagen]: ‘Help. Zelfs de gesprekken zijn in lockdown.’

Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2020

Deel 13 in de reeks Hear Say: zomaar ergens op straat, in de supermarkt, op het terras, in het park, het OV en/of de sportschool opgevangen conversaties. Vanzelfsprekend altijd met inachtname van de anderhalvemeterregel.