Month: April 2021

Vriendin 1 [in de rij voor een takeaway-cocktail; samenzweerderig]: ‘Ik had gister een date.’
Vriendin 2 [kirt enthousiast]: ‘Vertel!’
1: ‘We hebben uren gepraat. Het ging helemaal vanzelf.’
2: ‘Dus hij is leuk?’
[1 knikt blij]
2: ‘Is-ie knap?’
1 [knikt nog heftiger]: ‘Ik zal je zo z’n Instagram laten zien.’
2: ‘Waar ken je hem van?’
1: ‘Instagram. Aan het begin van de eerste lockdown hadden we al contact.’
2 [quasi-beledigd]: ‘Pardon?’
1: ‘Toen hij erachter kwam dat ik 22 was, zei hij: “Dan temper ik mijn verwachtingen maar een beetje.”’ [giechelt]
2: ‘Hoe oud is hij dan?’
1 [glunderend]: ‘42.’
[2 fluit tussen haar tanden]
1: ‘Ik vond het geen probleem. Hij wel. Ging-ie daarom maar iets met iemand anders beginnen. Maar hij DM’t me toch telkens weer.’
2 [zwijmelend]: ‘Zoeoeoet.’
1: ‘En ik doe niks, hè? Híj begint steeds met DM’en.’
2: ‘En nu?’
[Ze zijn aan de beurt om te bestellen. 2 stapt de drempel over en draait zich naar 1]
2: ‘Wilde jij nou een “Blue Taboo”?’
[1 knikt. 2 loopt naar binnen. Vriendin 3 en 4 sluiten achter in de rij aan]
3: ‘Wat zij allemaal pikt van hem omdat ze in de lockdown niet alleen wil zijn.’
4: ‘Ze is gek.’
3: ‘Weet je hoe hij haar noemt?’
[4 heeft geen idee]
3: ‘Mijn Febo-muur!’
[4 reageert geschokt en lacht dan nerveus]
4: ‘Ik wil niet weten wat hij daarmee bedoelt…’

Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2021

Dit is deel 24, tevens het laatste deel, in de reeks De Coronajaren.

Reporter [in de camera]: ‘Ik sta hier voor het gerechtsgebouw. Al uren geleden zou hier de spraakmakende rechtszaak beginnen tussen de twee eenden die beide hetzelfde nest claimen met de dertien inmiddels uitgekomen eieren. Maar we zien nog geen enkele beweging-’
[Reporter krijgt iets door via zijn oortje en reageert allengs verbaasder]
R: ‘Er zijn nieuwe ontwikkelingen. Naar wat ik nu begrijp zal zo meteen hier buiten een statement worden voorgelezen. Door wie precies en wat dat statement gaat inhouden, is nog niet bekend.’
[Er klinkt geroezemoes onder de aanwezige media. Reporter krijgt opnieuw iets door via zijn oortje]
R: ‘Oké. Ik begrijp dat ze nu onderweg zijn. Nogmaals, wie “ze” zijn en wat ze hier gaan zeggen, daarover weten we nog niets.’
[De deur gaat open. Eend 1 (witte kraag, gele snavel) en Eend 2 (oranje snavel) komen samen naar buiten. Het geroezemoes zwelt aan]
R [fluistert in de microfoon]: ‘Dit is ongekend. Beide partijen komen samen naar buiten.’
Eend 1 [in de klaarstaande microfoon]: ‘Dank voor uw geduld. Wij zullen nu een kort gezamenlijk statement afleggen.’
Eend 2 [komt naast Eend 1 staan en leest van een A-4tje]: ‘Na overleg hebben beide partijen besloten een streep onder deze kwestie te zetten en met een schone lei opnieuw te beginnen. Dat betekent dat de rechtszaak en alle daarmee samenhangende claims per direct van tafel zijn. Dank u.’
[Eend 2 vouwt het A-4tje op en glimlacht naar Eend 1. Reporters steken hun hand op om vragen te stellen]
Eend 1: ‘Wij verzoeken u om ons en de kinderen nu rust en privacy te gunnen.’
[De eenden draaien zich om naar de deur]
R: ‘Maar wie is nou de “echte moeder”? En zijn jullie nu wel of niet moeder en dochter?’
[geroezemoes]
Eend 2 [draait zich terug naar de microfoon]: ‘Dat is een privézaak. Het is nu tijd om te helen. Goedemiddag.’
[Beide eenden waggelen weg. Reporter krijgt weer iets door in z’n oortje]
R: ‘Ik krijg net door dat er op Twitter geruchten gaan over een lucratieve deal tussen beide partijen waarover inderdaad verder niets naar buiten gebracht gaat worden. Wel zou Netflix de hele zaak gaan verfilmen met, wederom volgens Twitter, Katrien Duck in de hoofdrol.’
[Reporter luistert weer]
R; ‘Ook schijnt Eend 2 te hebben afgezien van elke moederlijke aanspraak op de pulletjes en zelfs alweer aan een nieuw nest te zijn begonnen in, jawel, dezelfde lavendelbak. Dat is het voor nu. Zodra we meer nieuws hebben, hoort u het hier het eerst!’

Naschrift Marjan Ippel: Het is nog altijd onduidelijk of de dertien eieren in het nest afkomstig waren van beide eenden of toch exclusief van eentje. Dat de eend met de gele snavel de “echte moeder” van in ieder geval een deel van de kuikentjes is, lijkt mij ondanks die afwijkende snavelkleur nu toch het meest waarschijnlijk…

Wordt ongetwijfeld vervolgd

Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2021
(Foto: ja hoor, net door mij leeggeruimd en daar ligt alweer ei numero uno van de volgende leg)

Dit is deel 23 in de reeks De Coronajaren en deel 8 in de continuing story over het eendennest op mijn vlot. De eerdere delen vind je hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier.

Op het vlot staat opnameapparatuur opgesteld. Reporter loopt telefonerend richting de lavendelbak, waarin Eend door de visagist in de make-up wordt gezet.
Reporter [tegen Eend]: ‘Je crypto’s zijn gestort. Kunnen we dan nu beginnen?’
Eend: ‘Moment. Even goed gaan zitten.’
[Eend bolt zich op en maakt zich zo breed mogelijk. Reporter wacht ongeduldig]
R [tot de collega’s]: ‘Camera? Geluid?’
[in de camera] ‘Goedemorgen vanaf het vlot in Amsterdam. We hebben breaking news, mag ik wel zeggen [gniffelt]. Nietwaar?’
[Eend wiebelt ongemakkelijk en knikt]
R: ‘Want…?’
[Eend kijkt wantrouwend]
R [ongeduldig]: ‘Stop maar. Het zou handig zijn als jij je verhaal doet en niet ik. Begrijp je?’
E: ‘Natuurlijk. Sorry. De eieren zijn uitgekomen.’
R: ‘Even wachten op camera en geluid. Kannie? Oké. Goedemorgen vanaf dit Amsterdamse vlot. We hebben breaking news-’
[Er floept een kuikenkopje onder Eend vandaan. En dan nog één en nog één]
E [bezorgd]: ‘Kwik, Kwek en Kwak, wat heb ik nou gezegd? Onder mijn vleugels blijven!’
R [in de camera]: ‘Ja, u ziet het goed: de eieren zijn uitgekomen.’
[tegen Eend] ‘Hoeveel zijn het er?’
E: ‘Daar kan ik niks over zeggen.’
[tot de kuikentjes] ‘Hierrrr!’
R: ‘Ik tel er minstens drie. Wanneer is het begonnen?’
E: ‘Gistermiddag. Ik heb mijn eerste slapeloze nacht er inmiddels opzitten. En dat met die vrieskou. Ik geef het je te doen, die koters onder je buik houden.’
R [ lacht ongemakkelijk]: ‘Dat geloof ik. Zijn ze nu allemaal uit hun ei gekropen?’
E: ‘Daar kan ik helaas geen uitspraak over doen.’
R: ‘Waarom niet?’
E: ‘Mijn advocaat heeft mij geadviseerd hierover te zwijgen in verband met de rechtszaak tegen de twee oplichters die hebben geprobeerd mij te verjagen en toen dat niet lukte, mij tegenover de media te stigmatiseren.’
R: ‘Oplichters?’
E: ‘Je weet over wie ik het heb. Ook jullie zijn kritiekloos meegegaan in dat pathetische verzinsel dat ik hun nest zou hebben geroofd.’
R: ‘We hebben geprobeerd wederhoor te plegen…’
E: ‘Toen jullie je vooringenomen verhaaltje al helemaal klaar hadden mocht ik nog een pakkende soundbite leveren, bedoel je.’
R: ‘Waarom praat je nu dan wel met ons?’
E: ‘Om iets recht te zetten. Nergens in de berichtgeving heb ik teruggelezen of -gehoord dat ik als eerste in deze lavendelbak zat. Dat die twee uitvreters pas dagen later aankwamen, toen ik het voorwerk al had gedaan. Zij hebben míjn rechten met poten getreden, niet andersom.’
R: ‘Maar-’
E: ‘En dan háár “de echte moeder” noemen. Heb je enig idee hoe dat voelt? Of om te moeten horen: “Jij bent een faker” en “schriel en vaal”?’
[verschillende kuikentjes piepen plots onder de buik vandaan]
E: ‘Stil maar, mammie is niet boos op jullie. Nog even lief blijven zitten. We gaan zo.’

Wordt vervolgd…

Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2021

Dit is deel 21 in de reeks De Coronajaren en deel 6 in de serie over het eendennest op mijn vlot. De eerdere delen vind je hier, hier, hier, hier en hier.