Reporter: ‘Goedemorgen, Kwaaknieuws. Mag ik u iets vragen?’
Eend: ‘Nee.’
R: ‘Er gaan geruchten dat u-’
E: ‘Ik zei “nee”.’
R: ‘Morgen verschijnt er een groot stuk in Kwaaknieuws. Met of zonder uw toestemming. Ik geef u de kans om uw kant van het verhaal te vertellen.’
E: ‘Er is geen verhaal. Laat me met rust.’
R: ‘Wilt u niet dat de waarheid wordt verteld?’
E: ‘Ik wil in alle rust m’n eieren uitbroeden. Dat wil ik.’
R: ‘Dat begrijp ik. Daar gaat het hier ook om. Het schijnt dat u-’
E: ‘Het schijnt dat jij een dove kwartel bent. Dan zeg ik het wat harder: Rot op!’
R: ‘Ik zie dat u een gele snavel heeft en een witte kraag. Hebben niet alleen woerden dat?’
E: ‘Gij zegt het.’
R: ‘Wij hebben er een stadsecoloog bijgehaald en die bevestigt dat vrouwtjeseenden een oranje snavel hebben en woerden-’
E: ‘Wat is je punt?’
R: ‘Heeft u dit nest geroofd? Bent u een kraker?’
E: ‘Ik ben een kwaker. En ik heb hier geen tijd voor. Ik moet m’n eieren omdraaien.’
R: ‘Ik wil best geloven dat het uw eieren zijn, maar bent u de moeder of de vader? Of wellicht de dochter?’
E: ‘Nou moet jij eens even goed luisteren: al ben ik de opa, wat doet het er toe als deze pulletjes maar gezond en veilig op de wereld komen?’
R [noteert sensatiebelust]: ‘Aha, dus u bent de opa? Vandaar uw vale kleuren en schriele lijf.’
E [draait zuchtend de eieren, met de rug naar de reporter toe]: ‘Whatever.’
R: ‘Waar is de moeder? Ik heb gehoord dat zij elke ochtend tevergeefs komt kijken of ze op haar eigen nest kan. Dat ze zelfs een paar keer bovenop u is gesprongen, omdat ze echt haar ei kwijt móest.’
E [trekt met de gele snavel donsjes uit het lijf en schikt die zorgvuldig op het nest]: ‘Ik herken mij hier niet in. [mompelend] Coronalijer.’
Wordt vervolgd?
Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2021
Dit is deel 17 in de reeks De Coronajaren en deel 4 in de serie over het eendennest op mijn vlot. De eerdere delen vind je hier, hier en hier.