Buurvrouw 1: ‘Hè, gezellig. Alweer veel te lang geleden. Toch?’
Buurvrouw 2: ‘Ja, en dat allemaal door zo’n stom griep-’
1 [ kordaat]: ‘Ho.’
2: ‘Huh?’
1: ‘Sorry, maar vind je het goed als we het gewoon gezellig houden?’
2: ‘No problem. Genoeg andere onderwerpen.’
1: ‘Niet dan? We hebben elkaar zo lang niet gezien. Zwaaien vanaf het balkon niet meegerekend.’
2: ‘Ja joh, toen moest dat hele verkiezingscircus met Trump nog-’
1: ‘Eeehh…’
[verontschuldigende blik]
2: ‘Geen Trump?’
1: ‘Liever niet.’
2: ‘Geen Trump. Geen probleem.’
[stilte]
2: ‘Wat doen jullie met Sinterklaas?’
1 [opgelucht]: ‘Wij hebben lootjes getrokken. Jullie?’
2: ‘Wij ook. We maken er een extra groot feest van nu ze ook al niet op school komen. Zo jammer voor die kids.’
1: ‘Ze?’
2: ‘Ja, Sinterklaas en z’n pie-’
[1 schudt haar hoofd]
2: ‘Niet?
1: ‘Ik wil niet ongezellig doen, maar voor je het weet zwááien we niet eens meer naar elkaar.’
2: ‘Helemaal gelijk. Een goede buur is goud waard.’
1: ‘Toch?’
[stilte]
2: ‘Wat een weertje, hè?’
1 [opgelucht]: ‘Niet normaal gewoon, zo lekker.’
2: ‘Maar echt. Eind november! En dan zijn er nog altijd mensen die ontkennen dat het klimaat-’
[2 kijkt schichtig naar haar buurvrouw die haar hoofd langzaam schudt]
2 [iets te vrolijk]: ‘Heerlijk. Prachtig wandelweer.’
1: ‘Ja, gezellig, een herfstwandeling! Jij nog koffie?’
2 [aarzelend]: ‘Ik heb eigenlijk liever thee. [geschrokken] Maar koffie is ook prima, hoor. Gezellig!’
Tekst & beeld: © Marjan Ippel, 2020
Dit is deel 9 in de reeks Het jaar in lockdown.